مرجـــع رشــــتــــه کـــــامــــــپـــیـــــوتـــر

سم‌هایی که در جامعه وجود دارد (داستان واقعی) (پاره‌ی نخست)
داگلاس دِین

سخنی از این داستان: «دیوانگی یعنی اینکه کار یکسانی را مدام تکرار کنید و انتظار داشته باشید نتیجه‌ی متفاوتی بگیرید.»
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
وقتی جوان بودم، شغلم را به‌عنوان کارگر یک کارخانه‌ی لاستیک‌سازی رها کردم. در طول سه‌سالی که در آنجا کار می‌کردم، نقشه می‌کشیدم که روزی از آنجا فرار کنم. تصمیم گرفته بودم خودم کسب‌وکاری را راه‌اندازی کنم و در ۲۵سالگی به دنبال این فرصت طلایی رفتم. از دوستانی فاصله گرفتم که وجودشان پر از نفرت بود، نمی‌توانستند ار من حمایت کنند یا شاید کنایه‌زدن، متلک‌گفتن و انتقادکردن بهترین کاری بود که از دست‌شان برمی‌آمد. شاید آن‌ها نمی‌توانستند درک کنند که من می‌خواهم کسب‌وکاری برای خودم راه‌اندازی کنم و از الگوهای مسمومی که با آن‌ها بزرگ شده بودم، فاصله بگیرم.
راه رسیدن به موفقیت راهی طولانی بود. در طول این راه، مردم همیشه سعی می‌کردند مانع من شوند و عده‌ای هم امیدوار بودند شکست بخورم. در تمام طول مسیر از حرف‌ها و رفتار کسانی که خواهان شکست من بودند، می‌سوختم و از این سوختن، زخم‌هایی باقی می‌ماند که به یادم می‌آورد چرا نمی‌توانتم موفق شوم یا چرا موفق نمی‌شوم.
هدفم در آن زمان، درمان دردِ این زخم‌ها نبود، بلکه می‌خواستم دربرابر قضاوت و انتقاد دیگران خودم را واکسینه کنم. این سم وجودتان را مسموم می‌کند و از حرف و رفتار دیگران دلخور می‌شوید. اگر به نظر دیگران درمورد خودتان اهمیت بدهید، چاره‌ای ندارید جز اینکه اجازه دهید انتقادهای دیگران مانع پیشرفت‌تان شود.
بیشتر از پانزده‌سال مطالعه و تمرین کردم تا توانستم از این مسمومیت نجات پیدا کنم. وقتی در دومین ازدواجم شکست خوردم، تصمیم گرفتم راه زندگی‌ام را تغییر بدهم. انگار هر چیزی یاد می‌گرفتم و اجرا می‌کردم، کافی نبود. مثلاً اگر ازنظر شغلی موفق بودم، در زندگی شخصی‌ام مشکل داشتم. عقلم به جایی قد نمی‌داد و ناامید شده بودم. هر چیزی را می‌خواندم، به آن عمل می‌کردم، ولی بازهم کافی نبود. موفقیت‌های مالی عاطفی و معنوی از من فرار می‌کردند. می‌گویند دیوانگی یعنی اینکه کار یکسانی را مدام تکرار کنید و انتظار داشته باشید نتیجه‌ی متفاوتی بگیرید. بالاخره فهمیدم باید روشم را تغییر دهم...

ادامه دارد ...